Sortowanie
Źródło opisu
IBUK Libra
(12)
Katalog księgozbioru
(8)
Forma i typ
E-booki
(12)
Książki
(8)
Proza
(1)
Dostępność
dostępne
(8)
Placówka
Wypożyczalnia
(6)
Oddział dla dzieci
(2)
Autor
Puszczewicz Krzysztof
(10)
Lis Jan
(2)
Olszański Tadeusz
(2)
Buckley Mike
(1)
Giełczyńska-Jonik Agata
(1)
Gifford Clive
(1)
Hartigan Julie
(1)
Hochstim Paweł
(1)
Jędral Andrzej
(1)
Jędrzejczak Otylia
(1)
Kidacka Elżbieta
(1)
Osterloff W. Konrad
(1)
Skraba Paweł
(1)
Tuszyński Bogdan
(1)
Wojaczyńska Elżbieta
(1)
Wojaczyński Jacek
(1)
Łanowski Jerzy
(1)
Rok wydania
2020 - 2024
(2)
2010 - 2019
(10)
2000 - 2009
(3)
1980 - 1989
(2)
1970 - 1979
(3)
Okres powstania dzieła
2001-
(1)
Kraj wydania
Polska
(20)
Język
polski
(20)
Odbiorca
6-8 lat
(1)
9-13 lat
(1)
Dzieci
(1)
Przynależność kulturowa
Literatura polska
(1)
Temat
Sport
(7)
Olimpiady
(6)
Antek (postać fikcyjna)
(1)
Olimpiada
(1)
olimpiady
(1)
Gatunek
Opowiadania i nowele
(1)
20 wyników Filtruj
Książka
W koszyku
(Świat według Antka i inne nieznośności)
Na stronie tytułowej rok wydania 2022, według strony wydawnictwa 2021.
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Oddział dla dzieci
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. I/N (1 egz.)
E-book
W koszyku
Chemia życia codziennego, chemiczne ciekawostki i paradoksy w pytaniach i zadaniach, np. - co nadaje zapach perfumom Chanel nr 5? - czy wszystkie sole są słone? - co najskuteczniej gasi pożar? - ile wody jest w wodzie ciężkiej, a ile w wodzie ognistej? - czy rozcieńczając kwas wodą można uzyskać roztwór o pH = 8? Ponadto: chemiczne krzyżówki i nieco historii chemii w zbiorze różnorodnych zadań z chemii, testowych, teoretycznych i obliczeniowych o zróżnicowanym poziomie trudności, przeznaczony głównie dla zainteresowanych chemią uczniów szkół średnich, ale także studentów pierwszych lat kierunków chemicznych i pokrewnych. Mogą go wykorzystywać nauczyciele, zarówno realizując program nauczania, jak i podczas zajęć dodatkowych. Do rozwiązania większości problemów wystarczy podstawowa wiedza chemiczna i umiejętność logicznego myślenia, zatem po książkę mogą sięgnąć wszyscy, którzy mają lub mieli kiedykolwiek styczność z chemią.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Nakładem Wydawnictwa KWI Publishing udostępniono kolejną część Wielkiej Księgi Olimpiad Szachowych, autorstwa Krzysztofa Puszczewicza, pt. „IV Olimpiada Szachowa – Praga 1931” – wydanie drugie. Praskie Olimpiada dokumentuje wielkie dzieje polskich szachów olimpijskich i potwierdza supremację Polaków w rozgrywkach drużynowych na najwyższym szczeblu. Turniej był dla naszych zawodników prawdziwym testem umiejętności, ponieważ na starcie zgromadziła się rekordowa w historii ilość zespołów, w składach o wiele mocniejszych niż rok wcześniej. Swoją chęć udziału zgłosiły 22 kraje, ale do Pragi ostatecznie przyjechało 19 reprezentacji, gdyż zgłoszone wcześniej drużyny Belgii, Estonii i Finlandii, nie dojechały. Nie zabrakło oczywiście wielkich nazwisk, choćby Mistrza Świata Alechina, Bogoljubowa i Vidmara. Polacy wystąpili w niezmienionym składzie z Hamburga. "IV Olimpiada Szachowa – Praga 1931" zawiera wszystkie dostępne partie (tj. ponad 400). Najciekawsze, tradycyjnie już, zostały opatrzone komentarzami. Wszystkie rundy są szczegółowo opisywane i analizowane. Zupełną nowością jest próba oszacowania formy wybranych zawodników przed rozpoczęciem Olimpiady, poprzez analizę wyników zakończonych turniejów. Dzięki temu rzucamy światło na arenę szachową początku lat 30-tych i uświadamiamy sobie rozkład sił czołówki graczy.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
Książka
W koszyku
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Wypożyczalnia
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 796 (1 egz.)
Brak okładki
Książka
W koszyku
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Wypożyczalnia
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 796 (1 egz.)
Brak okładki
Książka
W koszyku
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Oddział dla dzieci
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 796 (1 egz.)
Książka
W koszyku
(Najkrótsza historia Polski)
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Wypożyczalnia
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 796 (1 egz.)
E-book
W koszyku
Katorżniczy trening i zdobycie sportowych szczytów. Łzy radości na igrzyskach w Atenach i tragiczna śmierć brata. Życie Otylii Jędrzejczak to prawdziwy rollercoaster i gotowy scenariusz na film. Najlepsza zawodniczka w dziejach polskiego pływania po kilka latach od zakończenia kariery zawodowej postanowiła podzielić się swoją historią w szczerej autobiografii. Otylia. Moja historia to intymna i przejmująca opowieść o życiu wielkiej sportsmenki, którą los wyniósł na piedestał, by strącić w przepaść. Słynna pływaczka otwiera się przed czytelnikami, by na własnym przykładzie pokazać, jak ulotne potrafią być chwile szczęścia. W kobiecie, która wydaje się twarda jak stal, widzimy osobę wrażliwą i dojrzałą, która zdołała się podnieść po najtragiczniejszym z ciosów. „Chcę, by czytając tę książkę, ludzie odnaleźli w niej cząstkę siebie. I zrozumieli, że z każdej sytuacji jest jakieś wyjście”, mówi mistrzyni. Swoją historię Otylia Jędrzejczak wzbogaca fragmentami skrupulatnie prowadzonych pamiętników, listami do brata oraz własnymi próbkami poetyckimi. Czytelnicy dowiedzą się, jak wielka potrafi być cena sportowych sukcesów, a także jak poradzić sobie z internetowym hejtem, który jest obecny w życiu Otylii od wielu lat. Prowadzona w pierwszej osobie, niezwykle szczera opowieść o życiu najbardziej utytułowanej – obok Ireny Szewińskiej, Justyny Kowalczyk i Anity Włodarczyk – kobiety w historii polskiego sportu dowodzi, że pływając od ściany do ściany i wylewając hektolitry łez, można marzyć. A właściwie nie „można”, ale „trzeba”. Żeby wytrzymać nadludzki wysiłek. Nie tylko fizyczny.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
Książka
W koszyku
Romantyczne olimpiady / Jan Lis. - Warszawa : Wydawnictwo "Alfa", 1984. - 193, [3] s. : rys. ; 21 cm.
Autor
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Wypożyczalnia
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 796 (1 egz.)
Książka
W koszyku
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Wypożyczalnia
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 796 (1 egz.)
E-book
W koszyku
Forma i typ
Kolejna Olimpiada Szachowa odbyła się w Szwecji, a opiekę nad imprezą roztoczył król Gustaw V. Rekord warszawski nie został pobity i w Skandynawii zameldowało się dziewiętnaście zespołów. Przy stolikach szachowych ujrzano doskonałych szachistów jugosłowiańskich: weterana Kosticia, młode wschodzące „gwiazdy” w osobach Pirca i Trifunovicia. Na czele zespołu polskiego stanął ponownie Tartakower. Frydman P. i Najdorf zamienili się szachownicami względem Olimpiady warszawskiej. Po przerwie znów zagrali Appel i Regedziński. Niezwykle silnie prezentowała się ekipa USA! Główni faworyci wystąpili w składzie: Reshevsky, Fine, Kashdan, weteran Marshall oraz Horowitz. Oprócz ekipy USA, za faworytów uważano oczywiście Szwecję, Polskę, Czechosłowację, Jugosławię i zespół Węgier. Niespodzianki można było oczekiwać po zespole Holandii. Olimpiada w Sztokholmie wyróżnia się wyjątkowo wyrównaną walką wśród drużyn z pierwszej dziesiątki i potwierdza - po raz kolejny - świetną formę Polaków.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
Brak okładki
Książka
W koszyku
1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Wypożyczalnia
Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 796 (1 egz.)
E-book
W koszyku
Forma i typ
W organizowanej przez ZSRR XII Olimpiadzie wzięła udział największa, jak dotąd, liczba zespołów – aż 34 państwa z trzech kontynentów. Miejscem przeprowadzenia Olimpiady był Centralny Teatr Armii Czerwonej w Moskwie, zaś sędzią głównym został arcymistrz Igor Bondarewski. Zespół gospodarzy walczył w podobnym składzie jak w Amsterdamie w 1954 roku: mistrz świata Botwinnik, Smysłow, Keres i Bronstein, którzy zamienili się szachownicami. Niestety już po raz drugi zabrakło czterokrotnego mistrza olimpijskiego, zespołu USA. Była to bardzo zacięta Olimpiada. Punkty zdobywało się z ogromnym trudem. Przeważająca ilość meczów kończyła się minimalnym zwycięstwem jednej ze stron lub remisem. W zespołowym rozrachunku drużyna ZSRR znów okazała się bezkonkurencyjna, lecz tuż za nią uplasowały się utytułowane zespoły Jugosławii, Węgier i Argentyny. Indywidualne rekordy bili Szabo i Larsen, którzy byli w życiowej formie. Najdorf nie był już tak skuteczny jak wcześniej, co odbiło się na wyniku jego drużyny. Rozgrywki podzielono na trzy finały A, B i C, co gwarantowało emocje w każdej z grup. Wyniki finałów B i C, były mniej przewidywalne i do ostatniej rundy trzymały w niepewności.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Następna, XIII Olimpiada na pewno nie była pechowa, bowiem przyniosła kolejne rekordy. Federacja Niemieckiej Republiki Federalnej postanowiła zorganizować Olimpiadę jako jeden z punktów obchodów 800-lecia założenia miasta Monachium. W rozgrywkach wzięło udział 36 państw i to nie z trzech jak poprzednio, ale z czterech kontynentów! Swój udział zgłosiły dwie ekipy afrykańskie: Tunezja i Południowa Afryka. Liczbę debiutantów, ale już nie z tego kontynentu, uzupełniły Portugalia i Liban. Po raz pierwszy od 1931 roku swój akces zgłosiła reprezentacja Hiszpanii, która spisała się w Monachium rewelacyjnie! Po sześciu latach przerwy pojawiła się ekipa USA, jak zawsze silna, ale bez swojej nowej gwiazdy, mistrza seniorów Stanów Zjednoczonych na rok 1958, zaledwie piętnastoletniego Roberta Fischera, najmłodszego arcymistrza na świecie! Większość ekip przyjechała do Monachium w bardzo silnych składach. Zespół ZSRR legitymował się szóstką arcymistrzów. Za faworytów, oprócz oczywiście ZSRR, uważano zespoły USA, Węgier, Jugosławii i Argentyny. W półfinałach doszło do niespotykanego wydarzenia, którego pechowym bohaterem był mistrz świata Botwinnik. Polscy zawodnicy grali lepiej Monachium niż w Moskwie, ale ich występ nadal należało zaliczyć do bardzo złych! Żaden z polskich szachistów, mimo gry w finale B, nie przekroczył 60%!
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
XIV Olimpiada „przebiła” swoim rozmachem i poziomem organizacji wszystkie poprzednie „Turnieje Narodów”! Stało się tak, gdyż Związek Szachowy NRD otrzymał wszechstronną pomoc nie tylko ze strony Komitetu Sportu NRD, ale również ze strony rządu. Zatem zniknęły wszelkie bariery finansowe! Ciężka praca organizatorów została nagrodzona i Olimpiada w Lipsku miała swoje rekordy. Łączna liczba widzów osiągnęła wartość około 80 000, reprezentowane były cztery kontynenty (dopiero po raz drugi), do walki stawiło się aż 40 reprezentacji, czyli o cztery więcej niż w Monachium. Zadebiutowały: Indonezja, Monako, Albania i Malta. Przybyło 232 zawodników, w tym jedna kobieta. Pani Renoy-Chevrier (Monako) była drugą w historii przedstawicielką płci pięknej walczącej na Olimpiadzie na równi z mężczyznami! Rozegrać miano 1600 partii, jednakże ostatecznie było ich 1593, bowiem 7 oddano walkowerem. Prawie wszystkie reprezentacje przyjechały w bardzo silnych składach, ale tylko ekipa ZSRR, jak zawsze, dysponowała sześcioma arcymistrzami. Do zespołu polskiego nominowano Bogdana Śliwę (mistrz Polski), Zbigniewa Dodę (wicemistrz Polski) i Jerzego Kostrę. Pozostali, czyli Andrzej Filipowicz, Kazimierz Plater i Alfred Tarnowski zostali wyłonieni drogą trudnych eliminacji, jakie odbyły się w Piotrkowie Trybunalskim.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
W 1970 roku, niemieckie Siegen stało się miejscem kolejnych rekordów olimpijskich. Przyjechały reprezentacje aż 64 krajów, choć finalnie dopuszczono do rozgrywek tylko 60 zespołów. W Olimpiadzie zadebiutowały: Japonia, Nowa Zelandia, Rodezja, Wyspy Owcze i wysepka Guernsey. Do udziału zgłoszono wszystkie drużyny w pełnych składach, ale ostatecznie Australia, Szwajcaria, Mongolia, Kuba, Meksyk i Czechosłowacja grały w piątkę. Kolejny pobity rekord dotyczył ilości zawodników - do gry zasiadło 360 graczy, w tym 35 arcymistrzów i 66 mistrzów międzynarodowych. Rozegrać mieli 2280 partii, ale ostatecznie 6 oddano walkowerem Spośród wszystkich drużyn, jedynie ekipa ZSRR dysponowała kompletem arcymistrzów, bowiem wiele krajów odmłodziło swoje składy na rzecz przebojowych mistrzów międzynarodowych lub nawet „zwykłych” mistrzów. W drużynie USA w końcu zagrali razem Fischer i Reshevsky, zabrakło jednak braci Byrne. Prezydium Zarządu Polskiego Związku Szachowego ustaliło skład drużyny olimpijskiej: Jerzy Kostro, Włodzimierz Schmidt, Zbigniew Doda, Jacek Bednarski, Jan Adamski, Andrzej Filipowicz.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Zmagania szachowe w Manili otworzyły nowy rozdział w historii szachów kobiecych. Skończyła się era dominacji tzw. „szkoły sowieckiej”. Na turnieju międzystrefowym w Borzomi, rozegranym w październiku 1990 roku, ani jednej szachistce sowieckiej nie udało się awansować do turnieju kandydatek. Dokonały tego Alisa Marić z Jugosławii i Chinka Xie Jun, znana z Olimpiady w Nowym Sadzie. Ale to nie koniec „rewelacji”. Na przełomie września i października, właśnie w Manili, Xie Jun pokonała Maję Cziburdanidze 8,5 : 6,5 w meczu o szachową koronę stając się dopiero drugą w historii „niesowiecką” mistrzynią świata! Pierwszą, jak pamiętamy, była Vera Menchik. Następnie w turnieju międzystrefowym w Suboticy (8 – 25 XI 1991 r.) bezprecedensowy sukces odniosły zawodniczki chińskie, z których cała trójka zakwalifikowała się do grona pretendentek! Dla Peng Zhaoqin, Qin Kanying i Wang Pin oznaczało to natychmiastowe otrzymanie tytułów arcymistrzowskich. Zastanawiano się wówczas, czy szkoła „sowiecka” nie została zastąpiona szkołą „chińską”!
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
XXXI Kongres FIDE, obradujący w Lipsku w 1960 roku, postanowił, że Bułgaria będzie traktowana priorytetowo wśród krajów starających o organizację kolejnej, XV Olimpiady Szachowej. Rozgrywki przeprowadzono w „czarnomorskiej Riwierze”, czyli w Złotych Piaskach znajdujących się 17 kilometrów od Warny. Do rozgrywek zgłosiły się 42 drużyny, jednakże w ostatniej chwili zrezygnowały z udziału Chile, Kolumbia i Liban, natomiast Ekwador i Indonezja nie przybyły na miejsce. Podobnie jak w Monachium 1958 i w Lipsku 1960, reprezentowane były cztery kontynenty. Rekord lipski nie został pobity i ostatecznie zagrało tylko 37 drużyn. Za to najsilniejsze ekipy zjawiły się w komplecie. Łącznie rozegrano 1444 partie. Miało ich być 1452, ale 8 oddano walkowerem. Tym razem ekipie ZSRR zwycięstwo przyszło o wiele trudniej niż na poprzednich Olimpiadach. Przez blisko połowę dystansu nie potrafiła oderwać się od swoich rywali. Nawet sami sowieccy szachiści i dziennikarze obecni w Złotych Piaskach stwierdzili, że zwycięstwa na Olimpiadzie są coraz trudniejsze.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
Zorganizowana w Hawanie, kolejna Olimpiada Szachowa, przeszła do historii, jako jedna z najlepiej zorganizowanych! Zawody zostały przeprowadzone w luksusowym hotelu „Habana Libre”, gdzie także zakwaterowano zawodników. Na czele Komitetu Organizacyjnego stanął osobiście Fidel Castro, a członkami zostali m.in. prezydent Kuby Dorticos. Do XVII Olimpiady zgłoszono 301 zawodników, ale ostatecznie do stolików szachowych zasiadło 294, czyli w ilości tej, jaką można było oglądać dwa lata wcześniej w Tel Awiwie. Wśród nich było 38 arcymistrzów i 45 mistrzów międzynarodowych! Planowano rozegrać 1944 partie, finalnie było ich 1924, bowiem aż 20 oddano walkowerem! Na posiedzeniu Polskiego Związku Szachowego ustalono skład polskiej ekipy olimpijskiej. W skład drużyny weszli: mistrz międzynarodowy Jacek Bednarski, mistrz międzynarodowy Zbigniew Doda, Jerzy Kostro, mistrz międzynarodowy Bogdan Śliwa, Witold Balcerowski i Andrzej Filipowicz. Kompletem arcymistrzów dysponowała nie tylko ekipa ZSRR, ale i jugosłowiańska. Drużyna USA przyjechała w niezwykle silnym składzie: R. Fischer, Byrne, Benkö, Evans i Rossolimo. Czterema arcymistrzami dysponowały Węgry i Czechosłowacja! Na czele Rumunii wystąpił coraz silniej grający Gheorghiu.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
E-book
W koszyku
Forma i typ
XVIII Olimpiada Szachowa została zorganizowana w południowo-wschodniej Szwajcarii, w liczącym około 30 tysięcy mieszkańców miasteczku malowniczo położonym nad jeziorem Lugano, od którego przejęło swoją nazwę. Co prawda do Lugano przyjechała rekordowa liczba 41 arcymistrzów i 55 mistrzów międzynarodowych, ale turniej niechlubnie „zasłynął” z niedogodności miejsca gry. Problem był na tyle poważny, że stał się powodem rezygnacji z uczestnictwa jednej z najciekawszych person tej olimpiady. Do Lugano przyjechały 53 reprezentacje! Ponieważ zjawiła się także Australia, były reprezentowane, podobnie jak w Tel Awiwie, wszystkie zamieszkane kontynenty. Zadebiutowały Andora, Kostaryka, Singapur i Wyspy Dziewicze. 314-tu zawodników miało rozegrać 1912 partii. Ostatecznie liczba ta wyniosła „tylko” 1906, bowiem 6 oddano walkowerem. Niełatwe do rozwiązania zadanie miał Polski Związek Szachowy przy ustalaniu składu reprezentacji polskiej. Przyczyną trudności były zaskakujące wyniki XXV Mistrzostw Polski.
Ta pozycja jest dostępna przez Internet. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.
Dostęp do treści elektronicznej wymaga posiadania kodu PIN. Po odbiór kodu PIN zapraszamy do biblioteki.
Pozycja została dodana do koszyka. Jeśli nie wiesz, do czego służy koszyk, kliknij tutaj, aby poznać szczegóły.
Nie pokazuj tego więcej